همبازی با مرگ !
چه میشودکردکه من ازهمان آغازگاه دلبسته‌ی سنگلاخ ترین جاده های پرفرازونشیب وعاشق کویرهاوخارزار های سوزان وسینه چاک صعودبه قله های بلند وازآنجاکه بازی جذاب ترین فعلیت بشر است بی هیچ حرفی همبازی همیشگی مرگ.این اشتیاق هاهمیشه مرابه دشت گشاده دست وبی منت خوشبختی میکشد.همان خوشبختی ساده ای که یک لاقبا وسربزیروخجالتی است وبوی گل میدهد،صدایش که کنی می پرد در آغوشت تاوقتی فکرش رانکنی رهایت نمی کند.این که چگونه می توان درهمبازی بامرگ روبه دشت خوشبختی داشت برمی گرددبه این که درزندگی خریدوفروش،دوستی وزیبائی وجوانی وسلامت وحتی خودخوشبختی گارانتی ندارندولی تنهاحریف قوی وچالاک وپایدارومحتومی که در همه‌ی هستی گارانتی معتبری داردمرگ است