همنشینیهای بی حاصل 

گفتی: 

( چراهمنشینیهااینهمه بی حاصل است؟) 

گفتم: 

(دلایلش زیاداست ولی آنچه اهمیت داردسنگینی وجودش 

درروابط آدمهاروی دوش ما چنان گران است که فکرچرائیش رابه حاشیه می برد 

اگرچه درقرنی که ماپشت سرگذاشته ایم ذوق وذائقه ها 

خیلی تغییرکرده.ولی آنچه هدایت درین زمینه گفته 

درستیش وواقعیت دردآورش 

همچنان باقیست) 

گفتی: 

(هدایت چه گفته؟) 

گفتم گفته: 

(...اینجاهمین است.چندنفری اگرپیدابشوندکه به ندرت 

پیدامیشوند.دورهم جمع میشوند 

قدری عیش ونوش میکنندبعدبه خون هم تشنه میشوند 

وبعد(گاومیری!)میافتدتویشان ویکی یکی 

شکارعزرائیل میشوند...) 

یادت هست؟نوبت شکارتو فرانرسیده؟ 

دست کم ازلت وپارشدنت بی خبرنیستم

هم خنده دارد هم گریه!